ด้านเศรษฐกิจ

องค์การบริหารส่วนตำบลโคกยาง

1. อาชีพประชาชน

รับราชการและราษฎรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม  เช่นทำนา  เลี้ยงสัตว์  และรับจ้างหลังฤดูเก็บเกี่ยวจะประกอบอาชีพเสริมเป็นบางกลุ่ม  เช่นทอผ้า จักสาน ทำขนม บล็อกดินซีเมนต์ ศูนย์สาธิตและโรงงานอัดเม็ดอินทรีย์  เป็นต้น

2. หน่วยธุรกิจในเขต อบต.

                - ปั๊มน้ำมันและก๊าซ  (ขนาดเล็ก)                          จำนวน   2  แห่ง

                - โรงสีขนาดเล็ก (ตามหมู่บ้าน)                            จำนวน  70  แห่ง

อาชีพและจำนวนผู้ประกอบอาชีพ

ตาราง  แสดงครัวเรือนและจำนวนแรงงานทีผู้ประกอบอาชีพ

สรุป  เกี่ยวกับอาชีพของประชากรในตำบลโคกยาง

ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม  คิดเป็นร้อยละ  74  ของครัวเรือนทั้งหมด   มีการรับจ้าง

คิดเป็นร้อยละ  18  นอกฤดูการทำนา  จะมีการเคลื่อนย้ายแรงงานไปสู่ที่อื่น และรับจ้างทั่วไปในพื้นที่  อาชีพค้าขายคิดเป็นร้อยละ 6  รับราชการ คิดเป็นร้อยละ 2

3. รายได้ของประชากรในตำบลโคกยาง

ตารางแสดง รายได้ต่อครัวเรือนต่อปี

สรุปเกี่ยวกับรายได้รายจ่าย

                เกษตรกรตำบลโคกยางส่วนใหญ่มีรายได้จากการปลูกพืชการเลี้ยงสัตว์  ได้แก่  การปลูกข้าวเป็นพืชเศรษฐกิจเพียงอย่างเดียว  และการเลี้ยงโค  กระบือ  เป็นสัตว์เศรษฐกิจของเกษตรกร  นอกจากนี้เกษตรกรบางครัวเรือน  ได้ใช้เวลาหลังจากการทำนา ทำการปลูกหม่อน-เลี้ยงไหม  และทอผ้าตลอดจนรับจ้างนอกภาคเกษตรเพื่อเป็นรายได้อีกทางหนึ่ง

1. แรงงานและการเคลื่อนย้ายแรงงาน

                 - วัยแรงงานเกษตรกรอายุตั้งแต่ 18 – 60  ปี  จำนวน  5,558  คน  เฉลี่ย 2.8 คน/ครัวเรือน

                 - แรงงานที่เป็นรับจ้าง 1.5 คน/ครัวเรือน

                                ตารางแสดง รายการจ่าย ค่าจ้าง ของภาคการเกษตร นอกภาคการเกษตรในแต่ละวัน

4.แหล่งเงินทุนและภาวะหนี้สิน

แหล่งเงินทุนของเกษตรกรส่วนใหญ่ของตำบลโคกยางปัจจุบัจเกษตรกรมีทางเลือกใช้สินเชื่อได้หลายสถาบัน ดังนี้

                                ตารางแสดง แหล่งเงินทุน และภาวะหนี้สินเฉลี่ยต่อครัวเรือน

5. กองทุนและผลการดำเนินงาน

ตาราง แสดงที่มาของกองทุน ผลการดำเนินการ

โดยได้รับการสนับสนุนจาก  กรมส่งเสริมการเกษตรในรูปของปัจจัยการผลิต

6. การใช้เครื่องจักรกลทางการเกษตร

ตาราง แสดงการใช้เครื่องจักรกลทางการเกษตร

สรุป  เกี่ยวกับการใช้เครื่องจักรกลการเกษตร

ปัจจุบันเกษตรกรส่วนใหญ่ไม่มีการใช้แรงสัตว์ในการไถนา  โดยเปลี่ยนเป็นการใช้เครื่องจักร

แทน  ได้แก่  การใช้รถไถเดินตามแทน มีการจ้างทางภาคการเกษตรมากขึ้น  ได้แก่  การจ้างไถนา  การจ้างการปักดำ  การจ้างหว่าน  การนวด/ขน  ซึ่งเป็นผลทำให้ต้นทุนการผลิตทางการเกษตรสูงขึ้น

7. ต้นทุนการผลิตพืช และสัตว์

ตาราง แสดงต้นทุนการผลิตพืชเศรษฐกิจที่สำคัญของตำบลโคกยาง

ตาราง แสดงต้นทุนการเลี้ยงสัตว์คิดเฉลี่ย/ ตัว ในพื้นที่ตำบลโคกยาง